Column: Altijd tijd

Lees hier de column van 4 februari 2025.

Tijd, de een heeft genoeg en de ander heeft weinig of geen tijd. En in januari hebben we voor ons gevoel meestal meer tijd dan in december. Het is best bijzonder hoe we de tijd allemaal anders ervaren. En toch hebben we allemaal precies evenveel tijd. We vullen ‘m alleen anders in. Oftewel: je maakt ergens wel of geen tijd voor. Een kleine nuance die een groot verschil maakt. 

Met deze gedachten speelde ik aan het begin van dit jaar. Ik stelde mijzelf de vraag waar ik mijn tijd dit jaar aan wil besteden. Aan het werk, mijn gezin, familie, vrienden, hobby’s, uitjes, sport en vakantie. Samen met Rolf had ik het erover hoe ik mijn agenda af en toe wat beter kan indelen. En welke dingen we dit jaar graag samen willen ondernemen. Op het werk heb ik momenten in mijn agenda met een groot kruis erdoor. Die momenten zijn ingepland om even ‘niks’ te moeten doen. Of juist om die dingen te doen die ik belangrijk vind, want voor écht belangrijke dingen heb ik natuurlijk altijd tijd. 
Als je jong bent heb je nog alle tijd. Althans, dat denk je. En vaak is dat ook zo. Het is heerlijk om met die gedachte je keuzes te maken. De luxe te hebben om te denken: ‘ach dat kan later ook nog wel’. Tegelijkertijd is het ook juíst mooi om niet te wachten. Want je weet niet hoe morgen eruit ziet. Natuurlijk zijn er dingen waar je goed over moet nadenken. Een gezin sticht je niet zomaar en een huis koop je niet bij de bakker. Maar volg die workshop, maak die reis of begin met die sport. Start met vrijwilligerswerk of solliciteer!

Vaak zijn we met elkaar erg aan het overwegen of we dingen wel moeten doen, ik maak mij daar ook schuldig aan. Of het wel handig of verstandig is. Of dit wel het juiste moment is. Of we er wel tijd voor hebben. Maar ik ben ook een aantal keer in het diepe gesprongen. Ik maakte tijd. Bijvoorbeeld toen ik geïnteresseerd raakte in politiek en vond dat sommige dingen anders zouden kunnen. Ik ging naar een politieke markt en hoopte dat iemand me aan zou spreken. Ik was best teleurgesteld dat dit niet gebeurde. Iets dat ik jammer vond, want ik durfde in die tijd ook niet zelf de stoute schoenen aan te trekken. Ik vond het raar om te zeggen dat het me misschien wel iets zou lijken. Want wat als ik het nou niet zou kunnen, of als anderen het belachelijk vonden dat ik dacht dat ik iets toe te voegen had. 

Misschien zijn er in onze gemeente nu mensen, die hetzelfde gevoel hebben als ik toen. Daarom zet ik mij nu in om actief inwoners te benaderen en te enthousiasmeren. Want er zijn vast mensen die net als ik een mening en ideeën hebben over hoe het anders of beter zou kunnen of moeten. Maar zich ook afvragen of dit nu iets voor hen is. Die mensen wil ik vragen om naar een van onze avonden te komen. Want ook al kwam het niet vanzelf naar mij toe, ik heb de sprong toen toch maar gewaagd. Ik maakte er tijd voor en kwam erachter dat het heel erg leuk was! Vervolgens werd ik wethouder in de gemeente Leek. En als ik dat toen niet had gedaan, was ik nu waarschijnlijk geen burgemeester van Oldebroek. En ook al wilt u geen burgemeester worden, we hebben zeker enthousiaste mensen nodig die tijd voor onze gemeente willen maken, voor onze toekomst.

Want tijd gaat ook over vooruitkijken. Het gaat over plannen maken en erachter komen of je inderdaad tijd hebt of moet maken. Of dat het nodig is nu keuzes te maken om later tijd te krijgen, of tijd te nemen om te sparen voor dat wat goed is voor ons allemaal. Voor de toekomst, voor onze kinderen en hun kinderen. Maak dus tijd, want zoals gezegd: voor belangrijke dingen is er altijd tijd. 

Tot maandag 10 februari!