Column: Vrede en veiligheid

Lees hier de column van dinsdag 24 juni 2025.

Vandaag komen wereldleiders bij elkaar op de NAVO-top. Op de agenda staan gesprekken over veiligheid, vrede en samenwerking. Maar met de gebeurtenissen van het afgelopen weekend zullen die gesprekken waarschijnlijk ook gaan over hoe we kunnen voorkomen dat er nog meer landen betrokken raken bij de verschillende conflicten en oorlogen. Dat gebeurt in Den Haag, maar het raakt ook ons hier, in de gemeente Oldebroek. Wat er in de wereld gebeurt, voelen we dichtbij.

De oorlog in Oekraïne, het geweld in het Midden-Oosten zoals in Israël en Syrië en de spanningen rond de Baltische staten. En natuurlijk de aanvallen over en weer tussen Israel en Iran. De ontwikkelingen bereiken ons dagelijks via de TV, online of de krant. Op het moment dat ik deze column schrijf heeft de Verenigde Staten ook luchtaanvallen uitgevoerd op Iran. En zoals altijd in een oorlog zijn het telkens weer onschuldige mensen die het zwaarst worden getroffen – zij die niets met deze beslissingen te maken hebben, maar wel hun leven verliezen of ernstig gewond raken. Het is vreselijk om te zien, en het raakt mij. Het raakt ons ook, hier, in ons dagelijks leven. Denk aan hoge energieprijzen, migratie, en zorgen over veiligheid. Maar ook ons gevoel van zekerheid. Wat vroeger vanzelfsprekend leek, is dat nu niet altijd meer.

En dan moet ik toch denken aan de 80 jaar vrijheid die wij dit jaar kunnen koesteren. In april en mei stonden we stil bij onze bevrijding. We dachten aan de mensen die daarvoor hun leven gaven. En we vierden de vrijheid die we al zo lang hebben. Juist nu, met oorlogen dichterbij dan ooit, voelen we hoe bijzonder die vrijheid is. Vrijheid is niet vanzelfsprekend. In heel veel landen is er geen vrijheid of staat de vrijheid onder druk.

Daarom is het goed dat landen met elkaar blijven praten. Dat ze samenwerken en duidelijke afspraken maken. De NAVO-top laat zien: vrede vraagt aandacht. Vrede vraagt inzet. En dat moeten landen samen doen. Want vrede is niet alleen het stoppen van oorlog, het is een keuze. Een taak. Een gezamenlijke verantwoordelijkheid.

Ook daarvan merken we de gevolgen in onze regio. Defensie zoekt ruimte: voor oefenterreinen, kazernes en opslag. Dit is nodig om onze mensen optimaal te kunnen trainen, om het mogelijk te maken dat ze hun werk zo goed mogelijk kunnen doen. Maar dat vraagt wat van ons land en van onze  samenleving. Want ruimte is schaars. En we willen ook natuur, woningen en rust behouden. Het is zoeken naar evenwicht.

We doen ons best om dat evenwicht samen te vinden. Er zijn gesprekken met buurgemeenten, de provincie en Defensie. Het is een ingewikkelde puzzel: Defensie zoekt naar ruimte, maar ook onze eigen plannen – voor wonen, natuur en leefbaarheid – moeten door kunnen gaan. Dus blijven we in gesprek om zo de beste oplossingen te vinden, in de wetenschap dat niet iedereen daar tevreden mee zal zijn.

Dit samenwerken zie je ook terug bij de NAVO-top. De herdenking van 80 jaar vrijheid laat zien waar dat ooit begon. En de vraag naar ruimte voor Defensie maakt duidelijk dat het nu aan ons is om keuzes te maken. Laten we samen blijven werken aan vrijheid en veiligheid. Voor nu, en voor de toekomst.